dag 4 van de retraite

Het is vochtig benauwd zelfs nu ik zit te schrijven slaat het glas van mijn bril aan. ’s Morgens voor het ontbijt maak ik een wandeling en ga ik buiten het complex een kopje koffie of chocolade drinken. Bij de lange rij tafels waar het eten aan de monniken gegeven wordt staat elke morgen een vrouw die me koffie of chocolade geeft. Fantastisch even begroeten “sawadee krap” (goede Morgen), ze geeft me dan mijn drinken en ik zeg dan “Kaop Kun Krap” (dank je). In ieder geval heb ik wat belangrijke woorden en korte zinnen geleerd. Ik heb een Russische journalist leren kennen, Anton. Hij maakt ook wat foto’s met zijn digitale camera en ik heb met hem afgesproken dat ik foto’s van hem krijg na zijn retraite. Hij blijft tot eind oktober. Ik heb inmiddels zijn e-mail adres gekregen en het is leuk om tijdens de thee met zijn allen te kletsen over wat mensen beweegt om hier te komen. Het is gebruikelijk dat we dagelijks om 15:00 uur de kuti en de omgeving schoonmaken en dan merk je dat veel handen licht werk maken.