Dag 7 t/m dag 11

Dag 7, 15 maart 2016
Doordat het gisteren niet bij een biertje is gebleven is ons schema wat in de war. We zouden vandaag een school in Mandaue bezoeken maar dat gaan we morgenvroeg doen omdat we pas ’s middags naar Bacolod vliegen waar we de andere mensen van Stichting Lutoban ontmoeten. We krijgen zojuist te horen dat we de school niet kunnen bezoeken ivm een seminar van de leerkrachten. Ons schema loopt even niet goed. Patrick en ik doen het vandaag rustig aan.
Dag 8, 16 maart 2016
Vandaag vliegen we naar het e
iland Negros om precies te zijn naar Bacolod. Een vlucht van slechts 50 minuten maar voordat we naar het vliegveld rijden bezoeken we nog een BRGY op het eiland Mactan waarop ook de internationale luchthaven is gevestigd. Via een sponsor van de stichting hadden wij de vraag gekregen deze BRGY te bezoeken. Patrick en ik zijn in hart van deze BRGY geweest en dan is het schrijnend om te zien dat er mensen zo moeten wonen. Om half vier waren we op de luchthaven en daar kregen we te horen dat onze vlucht vertraagd was. Raar dat we toch op tijd in Bacolod zijn geland maar wel prettig want het was 17:45 en dan is het nog ligt. Het is de bedoeling dat we vandaag nog een auto huren zodat we morgen naar Cadiz kunnen. Daar zullen we Elly en de Mechel ontmoeten.
Dag 9, 17 maart 2016
Patrick is gewend om in de Filippijnen auto te rijden dus hebben we de huurauto opgehaald. Voordat we richting Cadiz zijn vertrokken zijn we nog langs een apotheek geweest omdat Patrick een ontstoken oog had. Hij kan er wel goed mee zien maar het irriteert verschrikkelijk. Een belevenis om hier te rijden, soms gevaarlijk maar met een ervaren bestuurder als Patrick geen probleem. Toe we in Cadiz aankwamen werden we onthaald natturlijk door de Mechel en Elly maar ook Neriza, Connie en Helen waren er. Vanmiddag bezoeken we de Boss Jossen store, een door ons gesponsorde sari sari store en daarna zijn we naar de Mabini elementary school gegaan. Zoals gewoonlijk wat toespraken en een klein programma. Het kindergarten lokaal wat door onze stichting is weggezet vertoonde al wat mankementen. Met name de vloer zag er niet goed. Onze meegereisde sponsor Patrick Ruis heeft toegezegd dat ze een nieuwe tegelvloer kunnen leggen. Voor het avondmaal in het Laura Hotel hadden we een aantal mensen uitgenodigd. Daarna is er gezongen en nog nooit vertoond scoorde ik 100 punten met het Filippijnse lied “USAHAY”.
Dag 10, 18 maart 2016
Op tijd zijn we teruggereden naar Bacolod. Connie Legazpi die wat dingen voor de stichting doet had geregeld dat we vandaag ook naar de Bubog elementary school zouden gaan kijken, iets waar we eigenlijk geen rekening mee hadden gehouden. Het is de school die ik vorig jaar ook bezocht heb maar na deze school nogmaals bezocht te hebben in het gevoel om daar hulp te verlenen minder. We hebben gezegd dat ze een goed onderbouwd plan moeten sturen van wat ze nu precies willen. De woorden die vaak tijdens ons bezoek hoorden ware kerk en geld. Na het bezoek aan deze school hebben we Connie Legaspi die de Mechel en Elly 4 dagen begeleid had thuis in Talisay City afgezet. Zelf zijn ze we doorgereden naar Bacolod. Even lekker bijkomen in het Palmas resort. We zijn ’s avonds nog in het business inn gaan eten. Eigenlijk zou ik morgen terug gaan naar ons huis in Lutoban maar ze vroegen me nog een dag te blijven.
Dag 11, 19 maart 2016
Vandaag zou ik dus eigenlijk terug zijn gegaan naar Lutoban maar ik werd vanmorgen met veel pijn in mijn been en lies wakker en daar nog eens bij een flinke verkoudheid. De activiteiten die voor vandaag op het programma staan daar doe ik niet aan mee. Elly de Mechel en Partick zijn rond 12 uur vertrokken naar Bayanihan. Een klein dorpje dat door 100 Nederlanders met hulp van de plaatselijke bevolking is gebouwd. Aanwezig hier in het hotel waren Ricky ( gesponsord door onze stichting met een operatie aan een hele grote brandwond) Chriselle Ann ( gesponsord door Patrick, heeft haar been verloren tijdens een verkeersongeluk) Ritchel (een van de nieuwe bewoonsters van Bayanihan in 2003) Ik ben dus wel even vanuit mijn kamer naar de hotel lobby gegaan om ze toch te kunnen zien. Het weerzien was echt fijn maar ze hadden ook wel in de gaten dat ik niet mee kon. Toen de anderen terug waren in het hotel hebben we met zijn allen nog lekker bij het zwembad zitten kletsen.