Dag 31 t/m Dag 33

Dag 31, 8 april 2016
Het gaat iets beter met me, veel rust en medicijnen goed op tijd ingenomen. Ik was gisteren op tijd naar bed gegaan en heb een gat in de dag geslapen. Wel nog met hoofdpijn opgestaan maar dat is in de loop was dat weg en ging ik me steeds beter voelen. In de middag heb ik de motor gepakt en heb de omgeving eens rustig bekeken en foto’s gemaakt. Kirty is vandaag jarig dus wordt er een klein feestje gevierd. Altijd met een lekkere maaltijd met pactit (lange slierten bami die de jarige een lang leven moeten bezorgen). De verjaardagstaart die ik gekocht heb ziet er ook leuk uit. Het doet me aan mijn eigen jeugd denken, geen echte slagroom maar opgeklopt eiwit. De jongens zijn later nog naar de disco gegaan maar zelf ben ik thuisgebleven.
Dag 32, 9 april 2016
Voel me goed behoudens de hoofdpijn maar die is de loop van de ochtend verdwenen. Ik heb de motor gepakt en heb die teruggebracht naar Dumaguete. Van daaruit reis ik vandaag met de bus naar Candigomon. In dat plaatsje stap ik uit en als het goed is staat Boboy daar te wachten op mij. Die neemt mij dan achter op de motor mee naar Dansulan in de bergen waar Myrna oorspronkelijk vandaan komt. Alles goed verlopen Boboy stond inderdaad te wachten. Natuurlijk altijd een leuk weerzien met bekenden. Ik ben op de middag naar beneden gewandeld en heb Diding bezocht. Haar man Michael is aan het werk in Tanjay. Daarna moest ik terug de berg op, valt niet mee voor een Senior Citizen. Maar flink bezweet toch gehaald. Vanavond is het disco hier in de Barangay. Ik probeer me in te houden. Het was een leuke avond, eindelijk kwam ik mijn zwager Odo weer tegen. Niets veranderd nog steeds bewegen en drinken ondanks zijn 58 jaar. Hij heeft lange tijd in Cebu en Bacolod gewerkt daarom had ik hem lang niet gezien. Ik wist dus niet dat hij in bacolod heeft gewerkt omdat wij daar vaak met de Stichting Lutoban komen. Om 24:00 uur heeft Boboy me samen met zijn dochter Angel op de motor teruggebracht naar zijn huis, bergop. In het donker allebei een beetje teveel gedronken maar toch veilig aangekomen.
Dag 33, 10 april 2016
Vandaag zou ik met de met de kinderen en wat begeleiders naar Jolibee gaan. Klein feestje voor de kids. Maar helaas we hebben geen vervoer. Ik heb ze beloofd nog een keer terug te komen om met ze naar Tanjay te gaan naar Jolibee dat is vanuit hier in de bergen ongeveer 45 minuten. Straks is het gevecht om de wereldtitel boksen tussen de Filippijn Pacquiao en de Amerikaan Bradly. We gaan allemaal kijken natuurlijk. Behalve mijn zwager Jun Jun die is op dit moment te voet naar het bergdorp Panalaan om daar een mis op te dragen. Hij is daarvoor twee uur onderweg heen en terug. Straks ga ik Ajan nog bezoeken, de jongen die twee weken geleden zijn been heeft gebroken tijdens een motorongeluk Verder doet de rust die ik mezelf opgelegd heb goed. Reeds de derde dag dat ik geen last heb van mijn ogen en sinds vandaag ook geen hoofdpijn.